Bhp w okresie letnim

1) Z uwagi na panujące latem wysokie temperatury w pomieszczeniu magazynu nasi pracownicy (magazynierzy, pracownicy techniczni) wystąpili o zgodę na noszenie krótkich spodni. Czy jest to dopuszczalne?

Stosownie do postanowień art. 207 § 2 K.p., pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.

Przejawem tej powinności jest obowiązek nieodpłatnego dostarczania pracownikom przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej, zabezpieczających przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informowanie pracowników o sposobach posługiwania się tymi środkami (art. 237⁶ § 1 K.p.). Ponadto pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach. W określonych sytuacjach może przy tym zezwolić na używanie przez pracowników własnej odzieży i obuwia roboczego (art. 237⁷ § 1-3 K.p.).

Środki ochrony indywidualnej powinny być stosowane, kiedy nie można uniknąć zagrożeń lub nie można ich wystarczająco ograniczyć za pomocą środków ochrony zbiorowej lub odpowiedniej organizacji pracy. Ponadto, dostarczane pracownikom do stosowania środki ochrony indywidualnej powinny być odpowiednie do istniejącego zagrożenia i nie powodować same z siebie zwiększonego zagrożenia, uwzględniać warunki istniejące w danym miejscu pracy, uwzględniać wymagania ergonomii oraz stan zdrowia pracownika, oraz być odpowiednio dopasowane do użytkownika - po wykonaniu niezbędnych regulacji.

W przypadku występowania więcej niż jednego zagrożenia i konieczności jednoczesnego stosowania kilku środków ochrony indywidualnej - środki te powinny dać się dopasować względem siebie bez zmniejszenia ich właściwości ochronnych.

Odzież i obuwie robocze należy natomiast zapewnić, jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu albo ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy. Na stanowiskach, na których są wykonywane prace związane z bezpośrednią obsługą maszyn i innych urządzeń technicznych albo prace powodujące intensywne brudzenie lub skażenie odzieży i obuwia roboczego środkami chemicznymi lub promieniotwórczymi albo materiałami biologicznie zakaźnymi, pracodawca nie może pozwolić na używanie przez pracownika własnej odzieży i obuwia roboczego.

Zgodnie z art. 237⁸ § 1 K.p., pracodawca powinien ustalić rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 237⁶ § 1 K.p. i art. 237⁷ § 1 K.p., jak również przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego.

W myśl art. 237⁹ § 2 K.p., pracodawca jest obowiązany zapewnić, aby stosowane środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze posiadały właściwości ochronne i użytkowe, a w szczególności, aby były użytkowane i konserwowane zgodnie z zaleceniami producenta określonymi w stosownej instrukcji. Ponadto jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach (art. 237⁶ § 3 K.p.).

Ustalenie konkretnych rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne, powinno być poprzedzone dokonaniem oceny ryzyka zawodowego na poszczególnych stanowiskach pracy. Realizacja zapewnienia pracownikowi niezbędnego wyposażenia jest bowiem uzależniona od zagrożeń występujących na jego stanowisku pracy.

Mając na uwadze powyższe, dopuszczalność poruszania się po terenie magazynu w krótkich spodniach, powinna być uzależniona od zagrożeń występujących na danym stanowisku pracy. Jeżeli na danym stanowisku nie występują zagrożenia uzasadniające stosowanie długich nogawek, to nie ma przeciwwskazań do tego, aby umożliwić pracownikowi przychodzenie w krótkich spodniach.

2) Przy jakich temperaturach pracodawca powinien zapewnić pracownikom zimne napoje?

Pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Tak stanowi § 112 zd. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 z późn. zm.). Szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. nr 60, poz. 279). Zgodnie z § 4 tego aktu prawnego, pracodawca jest zobowiązany zapewnić napoje pracownikom zatrudnionym m.in.:

• w warunkach gorącego mikroklimatu, charakteryzującego się wartością wskaźnika obciążenia termicznego (WBGT) powyżej 25^oC,
• przy pracach na otwartej przestrzeni przy temperaturze otoczenia m.in. powyżej 25^oC,
• na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28^oC.

Napoje powinny być przez pracodawcę zapewnione w ilości zaspokajającej potrzeby pracowników, a w przypadku pracowników zatrudnionych w warunkach, o których mowa w pierwszym myślniku - wzbogacone w sole mineralne i witaminy oraz dostępne dla pracowników w ciągu całej zmiany roboczej.

Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać m.in. napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, zgodnie z § 5 rozporządzenia z dnia 28 maja 1996 r. pracodawca ustala w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników.