Początek i koniec drogi
Przepisy nie określają początku i końca drogi do pracy lub z pracy. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się jednak, że droga ta zaczyna się z chwilą opuszczenia przez pracownika drzwi domu (mieszkania), w którym mieszka, lub bramy zakładu pracy i kończy się również na granicy terenu władztwa zakładu pracy czy też progu domu (mieszkania) pracownika. W wyroku z 9 grudnia 1994 r. (sygn. akt II URN 40/94, OSNP 1995/9/113) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że okoliczność, czy wypadek pracownika udającego się do pracy zdarzył się poza terenem zakładu pracy, czy po wejściu już na teren zakładu, ma istotne znaczenie dla oceny prawnej tego zdarzenia i określenia strony zobowiązanej do wypłacenia należnego odszkodowania. Sąd Apelacyjny przyjął, że droga z pracy do domu zaczyna się z chwilą opuszczenia bramy zakładu pracy i kończy się z chwilą przekroczenia progu domu, w którym zamieszkuje pracownik. Ponadto, jak stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 7 lutego 2013 r. (sygn. akt III UZP 6/12, OSNP 2013/13-14/158), jeżeli pracownik uległ wypadkowi przebywając na terenie zakładu pracy po przybyciu do pracy, ale przed jej rozpoczęciem, to wypadek ten może być potraktowany jako wypadek przy pracy. Uzasadniając swoje stanowisko, Sąd Najwyższy wskazał, że za wypadek przy pracy należy uznać nie tylko zdarzenia następujące w trakcie samej pracy, ale także zdarzenia występujące w trakcie dokonywania zwykłych czynności pracowniczych, niezbędnych do rozpoczęcia wykonywania pracy, np. przy korzystaniu z szatni, przechodzeniu na własne stanowisko pracy.
W wyroku z 25 stycznia 1980 r. Sąd Najwyższy (sygn. akt III URN 59/79, OSNP 1980/7-8/147) stwierdził, że pracownik rozpoczyna drogę do pracy po przekroczeniu progu swego mieszkania, co w przypadku zamieszkiwania w budynku jednomieszkaniowym oznacza przekroczenie progu domu. Ponadto, jeśli posługuje się on własnym środkiem lokomocji, ochrona ubezpieczeniowa drogi obejmuje także czynności zmierzające do zabezpieczenia pojazdu - np. wstawienie samochodu do garażu (por. wyrok TUS z 29 grudnia 1952 r., sygn. akt III TR 444/1952).
Podobnie wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 25 października 1994 r. (sygn. akt II URN 39/94, OSNP 1995/4/53), wskazując, że fizycznym końcem drogi w budynku wielomieszkaniowym będzie przekroczenie progu mieszkania, a w przypadku budynku jednorodzinnego przekroczenie drzwi wejściowych. Z kolei, jeśli dom ma tzw. obejście, droga z pracy kończy się po wejściu na teren posesji (por. wyrok TUS z 18 sierpnia 1962 r., sygn. akt TR III 2610/1961). W jeszcze innej uchwale (z 15 listopada 1978 r., sygn. akt III PZP 12/78, OSNC 1979/5/91) Sąd Najwyższy stwierdził, że pracownik po opuszczeniu domu, w którym mieszka, w celu bezpośredniego udania się do pracy, znajduje się w drodze do pracy, niezależnie od tego, czy droga ta prowadzi przez jego nieruchomość, czy też jest drogą publiczną.
| Ważne: Droga z domu do pracy zaczyna się z chwilą przekroczenia progu mieszkania, a kończy się z chwilą wejścia na teren zakładu pracy (np. po przekroczeniu progu bramy wjazdowej). |
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.KodeksPracy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
DRUKI - BHP
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE - BHP
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM - Prawo Pracy
Forum aktywnych księgowych i kadrowców
| ||||||||||||
|
||||||||||||