Obowiązki pracodawcy wobec pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy

Podczas pracy na budowie spadłem z niezabezpieczonego, prowizorycznego rusztowania. W wyniku upadku na moment straciłem przytomność i doznałem ogólnych potłuczeń. Wezwany na miejsce kierownik stwierdził, że do wypadku doszło wyłącznie z mojej winy. Dlatego, pod groźbą utraty pracy, zabronił mi mówić komukolwiek o tym zdarzeniu. Podczas wizyty u lekarza, do którego udałem się taksówką, okazało się, że doznałem wstrząśnienia mózgu, a ponadto mam złamaną rękę. Po dniu spędzonym w szpitalu otrzymałem zwolnienie lekarskie na okres 30 dni. Czy faktycznie powinienem zataić, że urazy te powstały w wyniku wypadku na budowie?

NIE. Pracownik, który uległ wypadkowi przy pracy, powinien poinformować niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala. Do zadań pracodawcy należy natomiast m.in. ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku na zasadach określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. z 2009 r. nr 105, poz. 870). Obowiązki te wynikają z art. 211 pkt 6 i art. 234 K.p. Obie strony powinny ich dopełnić i nie ma tu znaczenia, z jakiego powodu lub z czyjej winy zaistniał wypadek przy pracy.

Ustawodawca nałożył na pracodawcę obowiązki informacyjne w związku z wypadkiem przy pracy. Musi on niezwłocznie zawiadomić właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy (oraz o każdym innym wypadku, który wywołał takie skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy). Właściwym inspektorem pracy jest inspektor okręgowego inspektoratu pracy obejmującego właściwością miejscową zakład pracy, w którym zdarzył się wypadek.

Niezawiadomienie właściwego organu o wypadku ciężkim, zbiorowym lub śmiertelnym jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika oraz przestępstwem karnym.

Po wykonaniu pierwszych, niezbędnych czynności (a także wtedy, gdy ich zaniechano), pracodawca powinien powołać zespół powypadkowy, w skład którego wchodzi pracownik służby bhp oraz społeczny inspektor pracy. Powołanie zespołu jest konieczne, niezależnie od oceny pracodawcy, czy dane zdarzenie jest, czy też nie jest wypadkiem przy pracy bądź z czyjej winy zaistniał wypadek. Poczynione w trakcie postępowania powypadkowego ustalenia należy zawrzeć w protokole powypadkowym, w tym ustalenie, czy dane zdarzenie jest (lub nie jest) wypadkiem przy pracy oraz z jakiego powodu do niego doszło.

Będzie to miało istotny wpływ na wysokość świadczenia chorobowego należnego ubezpieczonemu poszkodowanemu w wyniku wypadku przy pracy. Po uznaniu zdarzenia za wypadek przy pracy zasiłek choroby przysługuje bowiem z ubezpieczenia wypadkowego, na zasadach określonych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1773 ze zm.), a więc:

• niezależnie od okresu podlegania temu ubezpieczeniu,
   
• od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy,
   
• w wysokości 100% podstawy wymiaru,

chyba że wyłączną przyczyną wypadku przy pracy, było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Jeśli po wykorzystaniu pełnego okresu zasiłkowego ubezpieczony nabędzie uprawnienia do świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego, i ono będzie należne w wysokości 100% (ewentualnie zwaloryzowanej) podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Co więcej, ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje (z zastrzeżeniem jak wyżej) jednorazowe odszkodowanie.

Brak zgłoszenia wypadku lub odmowa przyznania świadczenia chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego spowoduje, że Czytelnik będzie mógł skorzystać (po ewentualnym okresie wyczekiwania, o którym mowa w art. 4 ustawy zasiłkowej) odpowiednio z/ze:

• wynagrodzenia chorobowego, w oparciu art. 92 Kodeksu pracy, w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku i/lub
   
• zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego, w wysokości 80% lub - za okres pobytu w szpitalu - 70% podstawy jego wymiaru (art. 11 ust. 1-1b ustawy zasiłkowej),
   
• świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia chorobowego w wysokości odpowiednio 90% podstawy wymiaru zasiłku za okres pierwszych 3 miesięcy i 75% tej podstawy za pozostały okres (art. 19 ustawy zasiłkowej).

Nie będzie natomiast mógł liczyć na wypłatę jednorazowego odszkodowania.